zondag 17 februari 2013

Witgezicht uil (Otis leucotis)

Vorig jaar hebben we een mini zoo, "ZOO BIZAR" bezocht in Orvelte (Drenthe). Daar hadden ze naast enorme wandelende takken, gordeldieren en slangen ook dit prachtig klein uiltje. De meeste dieren mocht je aaien, voelen, strelen en zelf in je hand of op je arm houden.
Het leefgebied van dit uiltje is van de Sahara tot aan de evenaar in Afrika
 In zijn leefgebied heeft dit kleine uiltje natuurlijke vijanden. 
Om zichzelf tegen eventuele natuurlijke vijanden te verdedigen heeft hij een slimme verdediging bedacht. Wanneer hij een roofdier tegen komt die iets groter is, zal hij zichzelf helemaal opblazen, waardoor hij een stuk groter lijkt dan zijn tegenstander.
Komt hij echter een geduchte tegenstander tegen, die veel groter is, zal hij zichzelf heel klein maken, waardoor hij uiteindelijk net lijkt op een kleine tak of boomstronkje. 
 De witgezichtuiltjes bouwen zelf geen nesten, 
maar broeden alleen in verlaten nesten van andere soorten.


Bedankt voor de leuke reacties op mijn vorige berichten

woensdag 13 februari 2013

Tamme eend (witte kwaker)

De Witte Kwaker is een tamme eendensoort die, zoals de naam al doet vermoeden, wit van kleur is. De witte kwaker voedt zich met steentjes en zaadjes op de grond, groenvoer (zoals sla en vogelmuur), muggenlarven, vliegen en andere insecten, regenwormen en slakjes.  
Maar ze eten vooral eendenvoer, omdat ze praktisch nergens in het wild voorkomen. De witte kwaker heeft nooit echt in het wild geleefd. Hij stamt net zoals de meeste eenden af van de wilde eend, en is door de mens gefokt tot siereend. 

De witte kwaker is familie van de Hollandse kwaker, die er echter helemaal anders uitziet. Witte kwakers zijn nu veel voorkomende witte siereenden. 
Omdat ze zeer makkelijk kweken met andere eendsoorten zijn rasechte en dus volledig witte, vrij zeldzaam en dus ook duurder. 


Bedankt voor de leuke reacties op mijn vorig bericht.

Paalzitters....

Gistermiddag ben ik tijdens een heerlijke wandeling langs Hoogeveense vaart een aantal paalzitters tegengekomen. Of ze aan een wedstrijd paalzitten meededen weet ik niet. Ze zaten (eigenlijk stonden ze) niet naast elkaar, want de onderlinge afstand was zeker een paar honderd meter van elkaar.

Deze Aalscholver (Phalacrocorax carbo), heeft deze "paal" een dukdalf, toegeëigend om zijn verenkleed na een frisse duik in het water in de zon te laten drogen.


Een eindje verderop zat deze blauwe reiger op een dukdalf met zijn ogen turend over het water. In de hoop dat er nog wat te verschalken was. 
Een familielid zat even verderop eveneens op een dukdalf. Maar deze hield mij in de gaten.

Tussen al die grote jongens zat ook deze kokmeeuw rustig op een dukdalf te paalzitten.


En als je mij vraagt wie er heeft gewonnen, dan is het de aalscholver. Want die hield het langste vol.


Bedankt voor de leuke reacties op mijn vorig bericht.

maandag 11 februari 2013

Nijlganzen in vogelvlucht

Vandaag heb ik in de buurt van Mantinge 2 prachtige Nijlganzen in vogelvlucht vast kunnen leggen.
Aanvankelijk was het de bedoeling om een zestal wilde zwanen in een weiland te fotograferen. Maar ik werd afgeleid door het geluid boven mij. Mijn gevoel vertelde mij dat het ganzen waren, maar ik wist niet welke. Op goed geluk richtte ik mijn camera op de vliegende vogels en klikte een aantal keer. Thuis zag ik pas dat het Nijlganzen waren. Prachtig, deze gevederde vrienden in vogelvlucht.




Bedankt voor de leuke reacties op mijn vorig bericht.

zondag 10 februari 2013

4 buizerds op 1 dag

Gisteren ben ik op buizerdjacht geweest. Niet om ze uit de lucht te schieten maar om er plaatjes van te schieten. Ik werd gisteren getrakteerd op 4 buizerds. Tussen Hoogeveen en Westerbork heb ik pogingen gedaan om ze te fotograferen. Iedere keer als ik ze ontdekte, zittend op een paal, op een tak of op de grond net een prooi te pakken, parkeerde ik heel voorzichtig mijn auto aan de kant van de weg. Raampje naar beneden en camera op de vogel gericht in de hoop dat ie niet wegvliegt.
Ze trekken zich weinig van voorbij razende auto's aan,  maar als er een auto in de buurt stopt dan zijn ze snel verdwenen. De kunst is dan om ze zo snel mogelijk te fotograferen. 
Dat is me wel gelukt maar vaak zat het met de afstand of het licht niet mee. 
De foto's wat croppen en een beetje bijwerken...mmhu...voor de eerste keer...mag niet klagen, maar het kan altijd beter!
Wordt vervolgd.....

Bedankt voor de leuke reacties op mijn vorig bericht

zaterdag 9 februari 2013

Nijlganzen

Vandaag ben ik op pad geweest om roofvogels (buizerds) te fotograferen. Onderweg zag ik een paartje nijlganzen (Alopochen aegyptiaca) in een weiland staan. Voorzichtig heb ik de auto in de buurt van de nijlganzen, aan de kant van de weg geparkeerd, raampje naar beneden gedraaid en mijn camera op de vogels gericht. Maar al gauw hadden ze mij in de gaten en waggelden steeds verder het weiland in. Gelukkig kreeg ik nog de kans om wat foto's te maken.
Waarneming: 09-02-2013, Tiendeveen

Hoewel de bouw van nijlgans doet denken aan een kleine gans, is de vogel net zoals de verwante bergeend, een echte eend. Door het bonte verenkleed is de nijlgans een opmerkelijke vogel, die vooral door de donkere vlek rondom het oog goed te herkennen is.
De nijlgans komt oorspronkelijk alleen voor in Jordanië, Israël en enkele delen van Afrika ten zuiden van de Sahara. In de 18e eeuw is de vogel in Europa ingevoerd als siervogel, waarna ontsnapte vogels al snel ook in het wild zijn gaan broeden.
Vooral de laatste jaren is de vogel sterk in aantal toegenomen, tegenwoordig broeden jaarlijks bijna 5.000 broedparen in Nederland. De vogels trekken in de winter gedeeltelijk weg, maar zijn al vroeg weer terug om in januari te beginnen met broeden. (info: vogelvisie)

Bedankt voor de leuke reacties op mijn vorig bericht.

vrijdag 8 februari 2013

Jonge wilde zwaan

Deze jonge wilde zwaan (Cygnus cygnus) trof ik aan tussen een grote groep knobbelzwanen en een paar volwassen wilde zwanen. 
Waarneming: 07-02-2013, Hoogeveen

Deze wilde zwanen overwinteren in Nederland en zijn met een groep van circa 30 knobbelzwanen meegereisd. 



Deze vogels verblijven hier al enige tijd op een aantal weilanden tussen Hoogeveen en Echten.


Bedankt voor de leuke reacties op mijn vorige bericht.

donderdag 7 februari 2013

Jonge grote mantelmeeuw

Het verenkleed van de grote mantelmeeuw is wit met een donkergrijze, bijna zwarte bovenzijde. het verenkleed van jonge vogels is echter vaalwit met kleine bruine vlekken en strepen. Het verenkleed gaat langzaam over in het volwassen verenkleed, maar het duurt zeker vier jaar voordat er geen vlekken meer zichtbaar zijn.
Waarneming: 02-02-2013, Hoogeveen
Het Europese broedgebied van de grote mantelmeeuw ligt grotendeels langs de kusten van Scandinavië, Groot Brittannië en IJsland, waar het nest tussen de stenen gebouwd wordt op plaatsen met enige begroeiing. In tegenstelling tot de kleine mantelmeeuw broedt de grote mantelmeeuw niet in Nederland, maar toch zijn ook in de zomer veel grote mantelmeeuwen in Nederland aanwezig. 
Deze groep vogels bestaat vooral uit jonge vogels, die zelf nog niet broeden en vaak tot ver in het binnenland aan te treffen zijn. In de winter is de Nederlandse populatie groter doordat veel vogels uit het Noorden van Europa in Nederland overwinteren.

Bedankt voor de leuke reacties op mijn vorig bericht: "Kokmeeuwen in winterkleed"

woensdag 6 februari 2013

Kokmeeuwen in winterkleed

In het zomerkleed is de kokmeeuw dankzij de donkerbruine kop een goed te herkennen meeuw. In de winter kleurt de kop echter wit, op een kleine vlek achter het oog na. Deze vlek onderscheidt de vogel in de winter van de iets grotere stormmeeuw. 
Waarneming: 02-02-2012, Hoogeveen

De kokmeeuw is de meest algemene meeuw van Nederland, die het gehele jaar behalve langs de kust ook in grote aantallen in het binnenland voorkomt. 

De vogel broedt in kolonies in moerassen en meren in het binnenland, maar ook in duinen of kwelders langs de kust. De kolonies zijn erg luidruchtig en de vogels verdedigen het gebied gezamenlijk tegen vijanden. Sommige andere vogels maken gebruik van deze waakzaamheid door zelf het nest in de buurt van, of soms zelfs te midden van een kokmeeuwenkolonie te bouwen. 

In de winter verplaatst de Nederlandse populatie zich gedeeltelijk naar de kust en wordt dan aangevuld met vogels uit andere delen van Europa. 


Bedankt voor de leuke reacties op mijn vorig bericht: "Soepganzen"

dinsdag 5 februari 2013

Soepganzen

Tot mijn gevederde vrienden behoort natuurlijk ook de soepgans. In "de mooie natuur" heb ik deze ganzen al een keer beschreven (klik op deze link). Ik ben deze prachtige ganzen weer tegengekomen en heb toch maar weer een paar mooie plaatjes van gemaakt.
Waarneming: 02-02-2013 Hoogeveen









Bedankt voor alle leuke reacties op mijn vorig bericht: "De kauw"